Wystawa „Polskie ślady w Macedonii” w Szczecinie

Polskie ślady w Macedonii w SzczecinieOd dziś, 22 września, w Książnicy Pomorskiej w Szczecinie można oglądać wystawę „Polskie ślady w Macedonii”. Jest ona podsumowaniem badań prowadzonych w 2012 roku wśród macedońskiej Polonii przez grupę etnografów ze Stowarzyszenia “Pracownia Etnograficzna”.

Etnograficzna fascynacja Bałkanami, a przede wszystkim Macedonią, przybrała w tym przypadku nieoczekiwany obrót – daleka podróż na południe okazała się niezwykłym spotkaniem z Polakami, a przede wszystkim z Polkami mieszkającymi w jednym z krajów byłej Jugosławii. Rezultaty tego spotkania można poznać na wystawie pokazywanej w Książnicy Pomorskiej oraz na stronie internetowej polacywmacedonii.net. Dzięki zgromadzonym materiałom (fotografiom, wywiadom, materiałom prasowym i archiwalnym) mamy możliwość prześledzić nieodkryte szlaki polskiej emigracji. Są wśród nich historie kobiet, które trafiły do Macedonii w ramach tzw. „migracji serc” i losy dzieci uchodźców, które w latach czterdziestych przyjechały z Macedonii Egejskiej do Polski, by po latach wrócić do ojczyzny. Możemy także odkryć nieznane wątki wspólnej polsko-macedońskiej historii, w których szczególną rolę odegrał Józef Obrębski, polski etnograf. To on jako pierwszy opisał kulturę ludową Macedonii.

Wystawa jest opowieścią o codzienności – radościach, problemach i tęsknotach, z którymi każdego dnia muszą się mierzyć ci, którzy z Polski wyjechali. Jest też próbą znalezienia odpowiedzi na pytanie, kim są Polacy w Macedonii. W przypadku Szczecina i województwa zachodniopomorskiego jest ono szczególnie interesujące, bo przecież tu jest jedno z większych skupisk Macedończyków w Polsce.

Wystawę można oglądać w godz. 9 – 19 w Holu przy Czytelni Głównej do 30 września.

22-30 września 2014
Książnica Pomorska
ul. Podgórna 15/16
Szczecin

Wystawie towarzyszy dwujęzyczny, polsko-macedoński katalog.
Polskie ślady w Macedonii /// Полски траги во Македонија
Plik pdf do pobrania tutaj.

Wystawa Polskie ślady w Macedonii została zrealizowana przez Stowarzyszenie “Pracownia Etnograficzna” im. Witolda Dynowskiego dzięki dofinansowaniu ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.