Nasze miejsce – relacja z projektu
20 grup dzieciaków (i młodzieży)
8 edukatorek i edukatorów
8 miejscowości
18 warsztatów
2 długie projekty zakończone wystawami
Setki przejechanych kilometrów
Niepoliczalna liczba miłych chwil
A to wszystko w ramach projektu „Nasze miejsce. Lokalna historia, pamięć i dziedzictwo w edukacji dzieci i młodzieży”.
Podczas warsztatów przyglądaliśmy się lokalności i staraliśmy się dzielić z uczniami kluczami do niej, sposobami na jej poznanie, czyli metodami pracy etnograficznej. Jednocześnie staraliśmy się, by sami uczniowie byli ekspertami od swojej okolicy – kto lepiej niż oni zna wszystkie zakamarki, ciekawe opowieści, historie. W jednej miejscowości poznaliśmy lokalne legendy: o zjawie, która psuje samochody i o drodze, na której o północy gasną wszelkie urządzenia elektryczne, psują się traktory i auta. W innej dzieciaki na subiektywnej mapie okolicy zaznaczały swój domek na drzewie, rzekę z kładką i kamieniami czy ulubione boisko.
Jeden z naszych etnografów o warsztatach napisał tak:
”Wyruszyliśmy skoro świt. Kręta szosy nić zaprowadziła nas na miejsce czyli do szkoły podstawowej w Olszycu Szlacheckim. (…) Dzieciaki zadowolone. Po pierwsze, że nie mają kartkówki, po drugie, że jakaś atrakcja się szykuje. (…) Jednym z zadań było sporządzenie subiektywnej mapy miejsca. Olszyc, do tej pory osnuty jesienną mgłą, okazał się miejscem zielonym, wesołym i sportowym. Podczas pracy widać było, że dzieci są zżyte ze sobą i okolicą, nie tylko znają rożne ciekawe miejsca, ale też ważne jest ich wzajemne sąsiedztwo. Powstały trzy zupełnie inne mapy!”
A tak wyglądały finały długich projektów:
I w Moszczance
Dofinansowano ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach Programu „Patriotyzm Jutra”.