„Szkoła naszych babć i dziadków” – wystawa w ramach projektu Nasze miejsce

Tak, lubiłem szkołę. Wiadomo, czasami mi się nie chciało chodzić. Ze szkołą kojarzy mi się nauka i zabawa z kolegami. Nigdy nie lubiłem i nie lubię zupy mlecznej.
Dziadek Adam

Wspomnienia seniorów na temat lat szkolnych spisali uczniowie Szkoły Podstawowej w Nowym Grodzicznie, zbierając materiały do wystawy pod tytułem „Szkoła naszych babć i dziadków”. Ekspozycja powstała w ramach projektu „Nasze miejsce. Lokalna historia, pamięć i dziedzictwo w edukacji dzieci i młodzieży” dofinansowanego przez Muzeum Historii Polski w ramach programu Patriotyzm Jutra.

Praca nad wystawą trwała dwa miesiące. Składała się zarówno z warsztatów prowadzonych przez etnografkę oraz graficzkę, jak i z samodzielnej pracy uczniów, którymi opiekowała się nauczycielka Anna Szałkowska. Działania młodzież rozpoczęła od wyboru tematu. Mieliśmy tak zwaną burzę mózgów – mówi Justyna Orlikowska, etnografka pracująca z młodzieżą. Uczniowie wymyślali wątki i tematy, które wydają im się ciekawe, dotyczą ich lokalności i chcieliby je zgłębić. W końcu zdecydowaliśmy się na rozwinięcie tematu dawnej szkoły. Uczniowie chcieli dowiedzieć się więcej o tym, jak ich babcie i dziadkowie wspominają swoje dzieciństwo i czasy szkolne. Aby dowiedzieć się tego, przeprowadzili wywiady. Podstawową metodą badawczą etnografii czy etnologii jest rozmowa, czyli właśnie tzw. wywiad. Dałam więc uczniom wskazówki, jak mogą przeprowadzić taką etnograficzną rozmowę, stworzyliśmy listę pytań, zagadnień, które nas ciekawią i każdy z uczniów przeprowadził kilka rozmów. Bardzo miło je wspominają, wiele się też dowiedzieli. Rozmawiali nie tylko ze swoimi babciami i dziadkami, ale też z innymi członkami rodziny, a także z sąsiadami oraz osobami z Domu Pomocy Społecznej w Grodzicznie. Uczniowie wspominają, że było to dla nich ciekawe i wzbogacające doświadczenie.

Po przeprowadzeniu wywiadów, uczniowie przeanalizowali zebrany materiały i wyróżnili główne tematy, które następnie stały się podstawą do opracowania tekstów na plansze. Oprócz przeprowadzenia rozmów, uczniowie szukali starych fotografii, dokumentów i przedmiotów, a także odwiedzili Izbę Regionalną przy Szkole Podstawowej w pobliskim Zajączkowie. Gdy wszystkie materiały były gotowe, młodzież wzięła udział w zajęciach z projektantką, która opowiedziała o tworzeniu ekspozycji oraz razem z uczniami opracowała koncepcję wystawy. Ostatnie dni przed wernisażem były bardzo intensywne: podczas gdy graficzka opracowywała wystawę, w szkole trwały przygotowania do uroczystego wernisażu.

Finał projektu miał miejsce 29 listopada 2017 r. W spotkaniu udział wzięło ponad 60 osób. Wśród starszego pokolenia wystawa obudziła wiele wspomnień z czasów szkolnych, młodsze pokolenie mogło natomiast spróbować swoich sił w pisaniu gęsim piórem, usiąść w prawdziwej, starej ławie szkolnej, zrobić zdjęcie pamiątkowe z nietypowymi akcesoriami szkolnymi czy posłuchać bajek i piosenek dla dzieci puszczanych na gramofonie. Zachęcamy do zapoznania się z wystawą oraz galerią zdjęć z wernisażu.

Wystawę można obejrzeć tutaj.

Projekt realizowany przez Stowarzyszenie “Pracownia Etnograficzna” im. Witolda Dynowskiego. Dofinansowano ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach Programu „Patriotyzm Jutra”